เบาหวาน 
      เป็นโรคที่เกิดจากการเสื่อมของตับอ่อน โดยตับอ่อนสร้าง "ฮอร์โมนอินซูลิน" (Insulin) ได้น้อย หรือแทบไม่ได้เลย โรคนี้เป็นโรคเรื้อรังและเป็นโรคทางพันธุกรรม โดยพ่อแม่ที่เป็นเบาหวานมีโอกาสถ่ายทอดไปยังลูกหลานได้ นอกจากพันธุกรรมแล้ว สิ่งแวดล้อม ปัจจุบันมีผลให้ประชากรจำนวนมากป่วยเป็นโรคเบาหวานมากขึ้น เนื่องจากการดำรงชีวิตในเมืองและมีวิถีชีวิตที่ขาดการออกกำลังกาย ความอ้วน และการรับประทานอาหาร ล้วนแต่ส่งผลให้ความชุกของผู้ป่วยโรคเบาหวานเพิ่มขึ้น ซึ่งเบาหวานแบ่งได้ 2 ชนิดหลัก
ชนิดแรก (Type I) เป็นชนิดที่ต้องพึ่งอินซูลิน เพราะตับอ่อนบกพร่องมาตั้งแต่กำเนิด พบมากในเด็ก ซึ่งไม่สามารถผลิตอินซูลินได้เอง
เบาหวานชนิดที่ 2 (Type II) เป็นชนิดไม่พึ่งอินซูลิน ซึ่งเป็นผู้ป่วยเบาหวานส่วนใหญ่ สาเหตุเกิดจากร่างกายไม่สามารถตอบสนองต่อฤทธิ์ของอินซูลินที่ตับอ่อนผลิตได้ โรคเบาหวานส่งผลข้างเคียงต่อตา ทำให้จอประสาทตาเสื่อม ทำให้มีอาการตามัวลงเรื่อยๆ ไตเสื่อม จนเกิดภาวะไตวาย และผลต่อระบบประสาท จนทำให้เกิดแผลเรื้อรังที่เท้า ติดเชื้อได้ง่าย(อาจต้องตัดนิ้วหรือตัดขา)  เนื่องจากผู้ป่วยเบาหวานมักมีภูมิต้านทานโรคต่ำ ทำให้เกิดวัณโรคปอด, กระเพาะปัสสาวะอักเสบ, กรวยไตอักเสบ, ช่องคลอดอักเสบ, เป็นฝีพุพองบ่อย ซึ่งทั้งหมดเกิดจากผลร้ายของเบาหวานที่ทำลายอวัยวะสำคัญของร่างกาย รวมถึงกระดูกซึ่งเป็นโครงสร้างแข็งแรงค้ำจุนร่างกายด้วย จึงนำไปสู่ข้อสรุปว่า เบาหวานทำลายกระดูก ทำให้ความแข็งแรงของกระดูกลดลงอย่างมากแม้ว่าความหนาแน่นของกระดูกอาจไม่ลดลง

Dipeptidyl Peptidase-4 Inhibitor (DPP-4)
      เป็นกลุ่มฮอร์โมนที่ทำหน้าที่ควบคุมระดับน้ำตาล โดยยับยั้งการหลั่งฮอร์โมนกลูคากอนจากตับอ่อน และกระตุ้นตับอ่อนหลั่งฮอร์โมนอินซูลิน ได้แก่ Sitagliptin, Vildagliptin, Saxagliptin, Alogliptin ข้อดีของยากลุ่มนี้ไม่มีผลต่อการเพิ่มของน้ำหนัก ทำให้ระดับ HbA1C อยู่ในระดับที่พึงประสงค์และคงที่ การบริหารยาสะดวก คือทานวันละครั้ง ไม่ทำให้เกิดอาการน้ำตาลในเลือดต่ำอย่างรุนแรง ส่วนข้อเสีย คือ เรื่องของราคายาและความปลอดภัยในการใช้ยาที่ยังไม่มีผลการศึกษาในระยะยาว ซึ่งอาจทำให้เกิดการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจส่วนบน ไอ ปวดศรีษะ และยาSitagliptin ทำให้เกิดตับอ่อนอักเสบ (pancreatitis) และอาจทำให้เกิดมะเร็งตับอ่อนในระยะต่อมา .