ในกรณีที่เนื้อฟันสูญเสียเยอะ การบูรณะฟันด้วยการอุดโดยตรงอาจเป็นไปได้ยาก เนื่องจากปริมาณเนื้อฟันที่หายไปเยอะบางครั้งอาจจะเป็นการยากที่จะทำการตกแต่งฟันให้เหมือนเป็นฟันธรรมชาติตามเดิม และยิ่งถ้าเป็นตำแหน่งที่รับแรงบดเคี้ยวเยอะอาจมีความเสี่ยงต่อการแตกหักได้สูง
.jpg)
นอกจากนั้นในกรณีที่ขอบของโพรงฟันที่อยู่ลึกใกล้ขอบเหงือก การบูรณะโดยตรงอาจไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอในการครอบคลุมลงไปถึงขอบเหงือกได้ ทำให้เสี่ยงต่อการเกิดรอยโรคฟันผุต่อ หรือในกรณีที่โพรงฟันใหญ่ หรือมีการเรียงตัวที่ไม่ดี หรือไม่สามารถอุดฟันด้วยวิธีทางตรงให้มีบริเวณสัมผัสที่ดีได้
จึงต้องพิจารณาทำการบูรณะทางอ้อม ซึ่งเรียกว่าการทำอินเลย์/ ออนเลย์ หรือเป็นการตกแต่งฟันโดยทำครอบบางส่วน ซึ่งต่างจากการครอบฟันทั้งซี่
ในการเตรียมโพรงฟันสำหรับอินเลย์หรือออนเลย์ ทันตแพทย์จะทำการกรอตกแต่งฟันน้อยกว่า และครอบคลุมปริมาณเนื้อฟันที่น้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับการทำครอบฟัน กล่าวคือการเตรียมโพรงฟัน และการทดแทนการบูรณะจะอยู่กึ่งกลางระหว่างการอุดและการทำครอบฟัน อย่างไรก็ตามการทำครอบฟันบางส่วนอาจไม่สามารถใช้ได้ในบางกรณี ขึ้นอยู่กับลักษณะตำแหน่ง และปริมาณของเนื้อฟันที่เหลือ และดุลยพินิจของทันตแพทย์ร่วมด้วย
ข้อดี
- สามารถทำการตกแต่งฟันนอกปากเป็นรูปร่างที่ต้องการได้ ก่อนทำการยึดวัสดุลงบนฟัน
- มีคุณสมบัติที่ดีกว่าวัสดุอุดฟันแบบปกติ มีความแข็งแรง และทนต่อแรงบดเคี้ยว
- ปกป้องเนื้อฟันที่เหลือ และป้องกันการแตกหัก
- ขอบเขตในบางตำแหน่งไม่ครอบคลุมลงไปถึงเหงือก ทำให้ทำความสะอาดบริเวณขอบเหงือกเป็นไปได้ง่ายกว่า
ขั้นตอนการทำ
1. ทันตแพทย์จะตรวจฟันโดยละเอียด และทำการถ่ายภาพรังสีเอกซเรย์เพื่อตรวจสภาพของโพรงประสาทฟัน และปลายรากฟัน
2. ทำการพิมพ์ปากเพื่อไปเทแบบจำลองของฟัน นำมาวางแผนการรักษา และออกแบบลักษณะของโพรงฟันที่จะทำการกรอตกแต่งฟันรวมถึงเลือกวัสดุบูรณะให้เหมาะกับซี่ดังกล่าว
3. กรอตกแต่งฟันร่วมกับการใส่ยาชา เพื่อป้องกันอาการเสียวฟัน
4. ทำการพิมพ์ปากเพื่อบันทึกฟันที่ทำการกรอแต่ง และนำไปทำแบบ ซึ่งใช้เวลาประมาณ 1 - 2 สัปดาห์ระหว่างนี้ทันตแพทย์จะสร้างวัสดุชั่วคราวขึ้นมาแล้วนำมายึดในช่องปากจนกระทั่งได้ชิ้นงานจริง
5. ผู้ป่วยจะได้รับการนัดเพื่อมาลองชิ้นงาน ตรวจด้านประชิด ความแนบของขอบวัสดุ และการกัดสบของฟันของคู่สบก่อนทำการยึดด้วยซีเมนต์ถาวร
6. หลังจากการยึดชิ้นงานไป 1 สัปดาห์ ทันตแพทย์จะนัดผู้ป่วยมาติดตามผล สอบถามอาการหลังจากการใช้งานของผู้ป่วย
ชนิดของอินเลย์และออนเลย์
วัสดุในการทำอินเลย์ และออนเลย์ แบ่งออกเป็นสองประเภทหลักๆ คือ โลหะกับวัสดุที่สีเหมือนฟัน วัสดุโลหะ ส่วนมากจะเป็นวัสดุที่มีส่วนประกอบของทอง เพื่อต้องการความแข็งแรงและทนทานในการใช้งานปกป้องโครงสร้างฟันที่เหลืออยู่น้อยไม่ให้มีการแตกหัก ส่วนวัสดุที่มี สีเหมือนฟัน (เรซิน คอมโพสิต หรือพอร์ซเลน) ในกรณีที่ผู้ป่วยคำนึงถึงความสวยงามอาจเลือกวัสดุสีเหมือนฟัน แต่วัสดุประเภทนี้มีข้อจำกัดในบริเวณที่มีแรงบดเคี้ยวสูงๆ เช่น ฟันกรามซี่ที่ 2 เนื่องจากมีโอกาสเกิดการแตกหักได้สูง
สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม
โรงพยาบาลเปาโล พหลโยธิน โทร. 1772 ต่อ ทันตกรรมและรากเทียมดิจิตอล