โลกในปัจจุบันถูกขับเคลื่อนด้วยเทคโนโลยีมากมายโดยเฉพาะรูปแบบการสื่อสารที่เปลี่ยนไปกว่าแต่ก่อนมาก เทคโนโลยีต่างๆ ได้ถูกนำมาใช้เป็นพี่เลี้ยงเด็กในหลายเวลา แทนที่จะมีการสื่อสารหรือทำกิจกรรมต่างๆ กับผู้ใกล้ชิด กลับกลายเป็นให้เด็กสื่อสารกับวัตถุ เช่น การเปิดทีวีทิ้งไว้ ให้เล่นโทรศัพท์มือถือ เล่นเเท็บเลต ซึ่งกิจกรรมเหล่านี้ย่อมส่งผลต่อพัฒนาการของเด็ก ในความเป็นจริงแล้ว เด็กๆ นั้นยังต้องการการสื่อสารที่แสดงถึงการได้รับความรักความเอาใจใส่จากพ่อและแม่ ไม่ต่างอะไรกับเด็กทุกยุคทุกสมัย ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทดแทนไม่ได้ด้วยการอยู่กับโลกดิจิตอล

 

เลี้ยงลูกด้วยหน้าจอ ได้หรือไม่?

การดูหน้าจอดูทีวี หรือจออะไรก็ตาม มีคำแนะนำที่เหมาะสมสำหรับเด็กไว้ ดังนี้

• เด็กแรกเกิดถึง 2 ปี ควรเลี่ยงหน้าจอทุกชนิด เพราะว่าเป็นการสื่อสารทางเดียว
• เด็กอายุ 2-5 ปี ควรดูสื่อที่มีประโยชน์ร่วมกับผู้ปกครอง แต่ไม่เกินวันละ 1 ชั่วโมง

 

ผลเสียที่จะเกิดขึ้นเมื่อเลี้ยงลูกด้วยหน้าจอ

• อันดับแรก เด็กอาจมีปัญหาด้านพัฒนาการทางภาษา ลูกอาจจะพูดช้า เพราะการดูหน้าจอมักเป็นการดูภาพเคลื่อนไหวที่เคลื่อนไหวไปเรื่อยๆ ซึ่งเป็นการสื่อสารทางเดียว
• ลำดับถัดมาคือ ส่งผลเสียทางด้านสายตา จะทำให้ตาของลูกแห้ง ตามมาด้วยผลเสียทางด้านพฤติกรรม จะทำให้ลูกก้าวร้าว มีการต่อต้าน มีปัญหาเรื่องสมาธิสั้น และมีผลเสียต่อการนอน เด็กที่ดูหน้าจอนานๆ จะทำให้หลับยากขึ้นเพราะได้รับผลกระทบจากแสงสีฟ้า เวลาและคุณภาพการนอนก็จะลดลง ส่งผลต่อภาวะอารมณ์และการจดจำ เป็นต้น

 

เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาเหล่านี้ คุณพ่อคุณแม่จึงควรให้เวลาอยู่กับลูกน้อยมากขึ้น และพยายามสื่อสาร พูดคุย โอบกอด ดูแลสุขภาพและติดตามพัฒนาการของลูกอย่างใกล้ชิด