การฝากครรภ์ เป็นขั้นตอนสำคัญที่คุณแม่ทุกคนควรให้ความใส่ใจตั้งแต่เริ่มรู้ว่าตั้งครรภ์ เพราะนอกจากจะช่วยดูแลสุขภาพของแม่และลูกแล้ว ยังสามารถเฝ้าระวังภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นในระหว่างตั้งครรภ์ได้อย่างใกล้ชิด

แต่คุณแม่หลายคนอาจสงสัยว่า “ฝากครรภ์ทั่วไป” กับ “ฝากครรภ์เสี่ยงสูง” แตกต่างกันอย่างไร? ใครบ้างที่เข้าข่ายตั้งครรภ์เสี่ยงสูง? วันนี้เรามีคำตอบที่เข้าใจง่ายมาฝาก

 

ฝากครรภ์ คืออะไร?

              การฝากครรภ์ (Antenatal care) คือ การเข้ารับการตรวจและดูแลสุขภาพของคุณแม่ตั้งครรภ์อย่างสม่ำเสมอโดยแพทย์หรือพยาบาลผดุงครรภ์ เพื่อประเมินสุขภาพของแม่และทารกในครรภ์ ตรวจคัดกรองโรคหรือภาวะผิดปกติ และให้คำแนะนำเรื่องการดูแลตนเองระหว่างตั้งครรภ์อย่างเหมาะสม แนะนำให้เริ่มฝากครรภ์ทันที เมื่อรู้ว่าตั้งครรภ์ หรือภายใน 12 สัปดาห์แรก ของการตั้งครรภ์

 

ฝากครรภ์เสี่ยงสูง คืออะไร?

              การฝากครรภ์เสี่ยงสูง (High-risk pregnancy care) คือ การดูแลครรภ์ที่มีปัจจัยเสี่ยงต่อสุขภาพของแม่หรือทารก ซึ่งต้องได้รับการดูแลจากแพทย์เฉพาะทางอย่างใกล้ชิด โดยอาจต้องมีการตรวจเพิ่มเติมหรือพบแพทย์บ่อยกว่าการฝากครรภ์ทั่วไป

 

ใครบ้างที่อยู่ในกลุ่ม "ครรภ์เสี่ยงสูง"?

• คุณแม่อายุน้อยกว่า 18 ปี หรือมากกว่า 35 ปี
• เคยแท้ง หรือคลอดก่อนกำหนด
• ตั้งครรภ์แฝด
• มีโรคประจำตัว เช่น เบาหวาน, ความดันโลหิตสูง, โรคหัวใจ, ภูมิคุ้มกันบกพร่อง
• มีภาวะแทรกซ้อนจากครรภ์ก่อนหน้า เช่น รกเกาะต่ำ, ภาวะครรภ์เป็นพิษ
• มีภาวะทางพันธุกรรม หรือทารกมีความผิดปกติจากการอัลตราซาวด์

 

ทำไมคุณแม่ถึงควรเริ่มฝากครรภ์เร็วที่สุด?

การเริ่มฝากครรภ์เร็ว จะช่วยให้แพทย์สามารถเฝ้าระวังและวางแผนการดูแลได้ตั้งแต่เนิ่นๆ โดยเฉพาะหากคุณแม่อยู่ในกลุ่มที่มีความเสี่ยง จะได้รับคำแนะนำเรื่องอาหาร การออกกำลังกาย การกินยาหรือวิตามินที่จำเป็น และแนวทางป้องกันภาวะแทรกซ้อน 

ในแต่ละโรคหรือภาวะ จำเป็นต้องได้รับการรักษาอย่างเฉพาะเจาะจง โดยทีมแพทย์เฉพาะทาง สูติแพทย์เวชศาสตร์มารดาและทารกในครรภ์ ร่วมกับกุมารแพทย์  อายุรแพทย์  เพราะหลาย ๆ เรื่องสามารถรักษาได้ตั้งครรภ์ในครรภ์ เพื่อให้คุณแม่ปลอดภัยที่สุด และลูกน้อยมีผลลัพธ์การตั้งครรภ์ที่ดีที่สุด