“ผลตรวจสุขภาพออกมาว่ามีภาวะโลหิตจาง แต่โรคโลหิตจางต้องเป็นตั้งแต่กำเนิด

เมื่อสืบลึกลงไปก็พบว่าเพราะเสียเลือดมากจากการมีประจำเดือน”

จุดเริ่มต้นของอาการเจ็บป่วย
“อาการเริ่มแรกที่ผิดปกติ คือ ประจำเดือนมามากเฉลี่ยใน 1 วันต้องเปลี่ยนผ้าอนามัยเกิน 3-4 แผ่น และประจำเดือนมานานหลายวัน แต่เรากลับอดทนกับความผิดปกตินี้อย่างนิ่งนอนใจนาน 4-5 ปี โดยไม่ได้พบแพทย์ เนื่องจากไม่มีอาการปวดท้องใดๆ รู้สึกแค่ว่าประจำเดือนมามากเราแค่ขยันเปลี่ยนบ่อยๆ เท่านั้นเอง กระทั่งรู้สึกว่าเราต้องมาพบแพทย์บ้างได้แล้ว จึงไปพบแพทย์อีกแห่งหนึ่งก่อนที่จะเข้ามาใช้บริการที่โรงพยาบาลเปาโล พหลโยธิน ตอนนั้นแพทย์แจ้งว่าเพราะเรามีเลือดออกมาก ต้องรับประทานยาช่วยลดประจำเดือนให้ไหลน้อยลง ซึ่งก็รับประทานไประยะหนึ่งอาการก็กลับมาเหมือนเดิมอีก”

ประจำเดือนมา 1 เดือนเต็ม

มีทุกๆ วันในปริมาณมาก จนเลือดจาง มีภาวะซีด”

 เนื้องอกในมดลูก ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นเนื้อร้ายเสมอไป
คุณหมอสุนิตย์ ให้ความมั่นใจเราตั้งแต่แรกแล้วว่าก้อนเนื้อนั้นไม่ใช่เนื้อร้าย เราไม่ได้เป็นมะเร็ง รู้สึกโล่งใจได้ระดับหนึ่ง จากนั้น คุณหมอแนะนำแนวทางการรักษา ซึ่งการรักษาเนื้องอกที่กล้ามเนื้อมดลูกมีทางเดียวคือ ต้องตัดมดลูกออก “แค่บอกว่าต้องผ่าตัดเราก็รู้สึกกลัวมากแล้ว และยังต้องตัดมดลูก ซึ่งผู้หญิงที่ยังไม่มีลูกอย่างเรากังวลมากขึ้นไปอีก ต้องใช้ระยะเวลาทำใจอยู่นาน ประวิงเวลามาเรื่อยๆ เพราะคิดว่ามันจะหายเองได้ (หัวเราะ) แต่ก็ไม่หายเสียที คุณหมอก็คอยถามอาการอยู่เรื่อยๆ เพราะกลัวเราไม่รักษา และอยากให้เราใช้ระยะเวลาในการเตรียมตัวเตรียมใจ เนื่องจากเห็นว่าเนื้องอกโตช้า ไม่ใช่เนื้อร้าย สามารถรอได้ ซึ่งก็ประวิงเวลามาเรื่อยๆ 6 เดือนก็มาเช็คขนาดเนื้องอกหนึ่งครั้ง คุณหมอท่านก็น่ารักติดตามผลมาเรื่อยๆ นานกว่า 2 ปี ถึงตัดสินใจผ่าตัด”

การักษาลงเอยด้วยการผ่าตัดผ่านกล้อง 
สุดท้ายแล้วก็ต้องผ่าตัดเก็บไว้ไม่ได้แล้ว “ คือพี่มีประจำเดือนมา 1 เดือนเต็ม มีทุกวันในปริมาณมากๆ จนเลือดจาง มีภาวะซีด อาจจะวูบ หรือเป็นลมได้เพียงขยับตัว หรือขึ้นลงบันไดเพียง 2 ขั้น” คุณหมอสุนิตย์ แนะนำให้คุยเรื่องการผ่าตัดกับคุณหมอ สุวันชัย ชัยรัชนีบูลย์ สูตินรีแพทย์ เฉพาะทางด้านการผ่าตัดผ่านกล้อง ซึ่งคุณหมอสุวันชัย ก็อธิบายขั้นตอนการรักษา การเตรียมตัวก่อน-หลังผ่าตัด การดูแลตัวเอง ให้ข้อมูลและอธิบายทุกขั้นตอนจนเราเข้าใจ ความกังวลใจก็ลดน้อยลง ประกอบกับทางครอบครัวก็ศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการผ่าตัดผ่านกล้อง ไม่เจ็บ พักฟื้นและใช้เวลาผ่าตัดไม่นาน ซึ่งข้อมูลทุกด้านช่วยให้ทุกฝ่ายเข้าใจ จากที่ตอนแรกทางครอบครัวก็ไม่เห็นด้วยเรื่องตัดมดลูก แต่เพราะอาการที่เราปล่อยมานานจนมีปัญหากับรังไข่ข้างซ้าย ดังนั้น จึงจำเป็นต้องเอารังไข่ข้างซ้ายออกด้วย แต่ด้วยแนวทางการรักษาที่คุณหมอให้แนะนำ ทำให้ทางครอบครัววางใจ พร้อมให้กำลังใจเป็นอย่างดี อีกทั้งคุณหมอสุนิตย์ยังคอยย้ำให้คำยืนยันเสมอว่า

“การที่เราตัดมดลูก ไม่ได้หมายความว่าเราจะสูญเสียการเป็นผู้หญิง เรายังเป็นผู้หญิงเหมือนเดิม ยังทำกิจกรรมต่างๆ ได้ รวมถึงมีเพศสัมพันธ์ได้ตามปกติ ซึ่งตรงนี้พี่เชื่อว่าเป็นสิ่งที่ทุกกลัว ตัวพี่เองแต่งงานแล้ว เราก็แคร์สามี แต่คุณหมอบอกว่าไม่ต้องกลัว ยังเป็นเหมือนเดิม ให้เราสบายใจได้”