หมอนรองกระดูกคอทับเส้นประสาท
โรคหมอนรองกระดูกคอทับเส้นประสาท (Cervical radiculopathy) เป็นโรคที่พบได้บ่อยในปัจจุบัน สามารถเกิดขึ้นได้กับคนทุกเพศทุกวัย โดยส่วนใหญ่แล้วจะมีอาการ ปวดร้าวลงแขน หัวไหล่ สะบัก (อาจจะมีความรู้สึกปวดจี๊ดเหมือนไฟช็อต หรือร้อนวูบวาบได้) ชาแขน ชานิ้วมือกล้ามเนื้ออ่อนแรง บริเวณหัวไหล่ ข้อศอก ข้อมือ และนิ้วมือ

การวินิจฉัยโรคหมอนรองกระดูกคอทับเส้นประสาท

ซึ่งการวินิจฉัยจะประกอบไปด้วย

การซักประวัติ : ประวัติสำคัญก็คืออาการปวดคอ ปวดบริเวณสะบัก ร้าวลงแขน ชา และแขนอ่อนแรง มีอาการชามือ อาจมีอาการแขนข้างเดียวหรือ 2 ข้างก็ได้

การตรวจร่างกาย : แพทย์มักจะตรวจร่างกายโดยให้ผู้ป่วยทำการหันหน้าและเงยหน้าขึ้น (Spurling’s test) เพื่อตรวจดูการกดทับของเส้นประสาท ซึ่งผู้ป่วยบางรายอาจมีอาการปวดร้าวลงแขนหรือชานิ้วมือปรากฏขึ้นในท่าทางนี้ นอกจากนี้ยังจำเป็นต้องตรวจร่างกายทางระบบประสาทอย่างละเอียดเพื่อตรวจหาอาการชา และอาการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อตาม Dermatome ด้วย

X-ray : ใช้เพื่อดูสภาพความเสื่อมของหมอนรองกระดูกคอ ขนาดของโพรงเส้นประสาท (Neural foramen) และการเรียงตัวของแนวกระดูก

MRI : เป็นการตรวจที่มีความแม่นยำและความเฉพาะเจาะจงสูงที่สุดในการตรวจวินิจฉัยโรคหมอนรองกระดูกคอทับเส้นประสาท โดยจะช่วยให้แพทย์สามารถระบุตำแหน่งของโรคและระดับความรุนแรงได้แม่นยำมากขึ้น

       EMG/NCV : เป็นการตรวจการทำงานของเส้นประสาท โดยการวัดการทำงานของกล้ามเนื้อและเส้นประสาทที่เกี่ยวข้อง ซึ่งส่วนใหญ่แพทย์จะพิจารณาส่งตรวจในเคสที่มีความซับซ้อนหรือมีความขัดแย้งกันระหว่างอาการของผู้ป่วยและผล MRI

การรักษาโรคหมอนรองกระดูกคอทับเส้นประสาท
ในส่วนการรักษาสามารถรักษาได้ทั้งวิธีผ่าตัดและไม่ผ่าตัด ขึ้นอยู่กับความรุนแรงและระยะเวลาที่เป็นของอาการที่ผู้ป่วยเป็นโดยทั่วไปจะเริ่มจากการรับประทานยา ทำกายภาพบำบัด แต่ถ้าอาการไม่ดีขึ้นอาจจะพิจารณาวิธีสุดท้าย คือ การผ่าตัด

การจี้หมอนรองกระดูก โดยใช้คลื่นวิทยุ (Nucleoplasty)
การจี้หมอนรองกระดูกด้วยคลื่นวิทยุเป็นหัตถการที่ไม่ใช่การผ่าตัด เพราะแพทย์จะใช้เข็มที่มีขนาด 1 มิลลิเมตร หรือเท่ากับเข็มฉีดยา แทงเข้าไปบริเวณที่หมอนรองกระดูกปลิ้นออกมา จากนั้นจะปล่อยกระแสความร้อนของเลเซอร์หรือคลื่นวิทยุผสมกับกระแสความร้อนของเลเซอร์ เข้าไปจี้ตัวหมอนรองกระดูกที่ปลิ้นออกมา จากนั้นหมอนรองกระดูกก็จะหดตัวกลับเข้าไปเหมือนเดิม ซึ่งการทำวิธีนี้มีความเสี่ยงที่ต่ำ คนไข้เสียเลือดน้อยมาก เหมาะกับผู้ป่วยที่มักเป็นหมอนรองกระดูกปลิ้นที่ออกมาไม่มาก และพบมากที่บริเวณคอและเอว ซึ่งสาเหตุที่คนมักจะเป็นที่ส่วนคอ สาเหตุมาจากในปัจจุบันวิถีชีวิตคนส่วนใหญ่ได้เปลี่ยนไป เพราะนั่งทำงานอยู่แต่ในออฟฟิศ นั่งอยู่แค่ที่หน้าคอมพิวเตอร์เป็นระยะเวลานานๆ ทำให้เกิดหมอนรองกระดูกปลิ้นที่คอมากขึ้น